Duvarlar sağır etmiş kulaklarımızı

Camlar mil çekmiÅŸ gözlerimize

Kafesteyiz sanki

Hareket ediyoruz ama uçamıyoruz artık

Zannedelim diye örülmüÅŸ camlar

Zann ediyoruz..

Gerçek deÄŸil bu

Oyalamak için kurulmuÅŸ sahneler

Oyalanıyoruz..

Umut mu?

Onu da yok edip alışmayı koymuşlar yerine

Alışıyoruz..

Çığlıklar içimizden taÅŸmıyor

Göz yaÅŸları akmıyor artık

Bak! Sesi geliyor kuşların

Deliyor önündeki duvarı

Sen de del çık karanlığından

Yıksın gür çığlıkların duvarları

Ve dön özüne, kanat çırp özgürlüÄŸe