Çağlar geçse de hakikat, insanlık İslam‘a muhtaç
Müminler taşır bu yükü, başlarında sanki bir taç
Bugün olmazsa sonra, aşılacak bir gün bu yamaç
Anlayacak insanlık, hak olan zât, Allah’tır Allah
Usanmış solgun yüzleri, değirmenin oluğunda
Tutsak edilmiş insan, maddeye servete hazza
Eşya mekan ve hatta zaman, gece gündüz yoğrulmakta
Kula kulluktan bizi kurtaran zât, Allah’tır Allah
Beyaz adamın yaldızlı kafesinde nesi kaldı
Kardeşlik eşitlik özgürlük, elinde son kozlardı
Evvel zaman içinde gördük, hepsi birer yalandı
Seni bu arza halife kılan zât, Allah’tır Allah
Hangi çocuk doğar, istediği renkte ve toprakta
Bu bağa takılmak, cahiliyeden kalma bir zoka
İdeal insanlık birleşir, ancak ulvi bir bağla
Bizi tek bir nefisten yaratan zât, Allah’tır Allah
Uğrunda cehd et savaş, zulmün soyu böyle kurusun
Adaletle emân ver, Rahmân ve Rahîmin kulusun
Kanın akarsa yolunda, Havz-ı Kevser’de pay bulursun
Evvele de ahire de Hakîm zât, Allah’tır Allah
Not: Şehit Seyyid Kutub’un şehadetinin 59. Yılında kendisine vefa için İslam Toplumuna Doğru kitabındaki düşüncelerini şiirsel bir dille anlatmak istedim.
Bazı cümleleri doğrudan şiire dahil ettim, kalanlarını ise kitabın anlam dünyasına uygun olarak yazmaya gayret gösterdim.
Şehadeti makbul, makâmı âlî olsun.
